Wymarłe miasto

Jeśli podejmują trop zostawiony przez saintclaire'a i Odona. kończą tak samo jak poprzednie. jeśli zaczyanają siętam kręcić jakby nie wiedziały co ze sobązrobić - a niech się kręcą .Amunicji dość, ale nigdy za wiele.

Najwyraźniej nie są w stanie wyczuć krwi z zatamowanej i zasłoniętej rany człowieka który przeszedł tędy kilka minut temu. Może gdyby rana była świeża. Albo rana odsłonięta. w każdym razie na razie kręcą się dookoła pomrukując tępo. I tak, kiedy im się przyglądasz z zauważasz ślady po igłach i tatuaże na karkach.

Doktorek miał duuużo czasu na rękach, i skrzętnie go wykorzystał... Ciekawe czy pan Gooddale ma podobny ? Można się spodziewać. Również dziewka... Czy ta mutacja jest wynikiem jego eksperymentów ? Jeśli tak ,co co się poprzestawiało z Chrisem ? Podjęłoby się trop po Trish, aby przyspieszyć jej odnalezienie po tym, jak będę znal dokładną pozycję... ale to nie jest mój teren. Miejscowi i skorupy by mnie wywęszyli - to tylko kwestia czasu, jeśli będę się poruszał w nieprzemyślany sposób...

Chcesz, żeby zapłacił, prawda ? Czujesz jak krew się w tobie gotuje, Alexandrze. Ja to czuję. I wiem co zrobisz, kiedy tylko nadarzy ci się okazja, prawda ?

Przmyślenia Alexandra przerywaj ednak sygnałskrzekotki, lub... ?

- Szefie, jesteśmy na miejscu. Doktorek wstrzyknął Ludwikowi jakieś świństwo i opatruje teraz Saintclaera. Mamy problem z dziewką. Milczy, nie odpowiada na pytania. Giscour pyta czy może - jak sam to ujął - "wyciągnąć" z niej informacje. I o co właściwie ma pytać? -

"Przekaż jej że jest jeńcem, ponieważ jej towarzysze porwali jedną z nas. Nie chcemy jej zrobić nic złego, ale abysmy mogli podjąć z nimi rokowania na naszych warunkach - musi nam podać ich lokację. Jeżeli jednak odmówi, i przyzna tym samym, że chce zła dla naszej porwanej towarzyszki - wówczas zapowiedz jej, że zrobimy jej krzywdę."

- Hmm... Odpowiedziała tylko ze prędzej zdechnie niż znowu trafi w ręce lekarzy. Potem spróbowała się wyrwać. Próbowała już parę razy wcześniej wiec mamy ja związaną.

- Szefie - Trischa - Znowu coś się naradzają. I już się nie kłócą... Gdybym podpełzła bliżej może mogła bym usłyszeć o czym mówią. Ale boję sie co zrobią jeśli odkryją ze jestem przytomna...

Najpierw najemni...

"Przekaż jej, że doktor z decadosów pytał właśnie o nią, i w moich rękach znajduje siędecyzja o tym, czy w nie trafi."

Trisha

"Poczekaj jeszcze chwilkę. Nasi robią to samo, co twoi gospodarze. nie narażaj siebez potrzeby."

- Milczy, nie reaguje. Nie, zaraz... zaczęła śpiewać jakaś piosenkę... Co!? Giscoure, czekaj do kurwy nędzy!!-
Dźwięk słuchawek uderzających o ziemię i głośny huk broni palnej.

Produkują psioników!

"Co tam się dzieje ? Raport! I nie ważcie się zabijać dziewki bez rozkazu"

Przez kilka chwil trwa cisza.
- To Giscoure szefie! Najpierw wymienili parę słów, potem ona zaczęła śpiewać a on wrzasnął ze zastrzeli tę głupią kurwę! Postrzelił ją zanim zdążyliśmy go powstrzymać! Obawiam się że dziewczyna umrze za kilka minut. Co? Jak to? - teraz wyraźnie mówi do kogoś innego - Co to ma znaczyć? Nie pierdol, przecież widziałem co takie rany robią z ludźmi! Jak to za mało krwi? Przecież ochlapała ci kombinezon nawet! Dobrze że je w ogóle mamy bo Prorok jeden wie czym byś się zaraził. Co... aha... - Znów zwraca się do ciebie - Szefie, Doktorek mówi że nic jej nie będzie. To się nie trzyma kupy bo takie postrzały SĄ śmiertelne i ja o tym wiem! Gorzej że dziewczyna nie daje sobie udzielić pomocy... -

Wszechstwórco...

"Odsuńcie się od niej, i zapewnijcie że nie będziecie próbować udzielić jej pomocy wbrew jej woli ponownie. Poproście ponownie o namiary jej towarzyszy, uzasadniajac prośbę troską o jedną z nas. jeśli siezgodzi - zaproponujcie, że wasz dowódca doprowadzi do spotkania na neutralnym gruncie, aby zażegnać ten kryzys."

Czeka chwilę.

po chwili w skrzekotce znowu odzywa się głos, ale tym razem jest to doktor Rajmund.
- Zamknij się! Oddaj mi to! A ty ją zostaw! -chwila ciszy - Panie Brener, jako lekarz muszę pana poprosić o wydanie rozkazu przerwania przesłuchania. Obiekt na widok dowolnego członka oddziału popada albo w szał albo w stan podobny do katatonii, rozpoznaję objawy śmiertelnej paniki. Stan nasilił się jeszcze bardziej gdy obiekt dowiedział się że jestem lekarzem. Jak tak dalej pójdzie obiektowi może grozić stały uraz psychiczny. W dodatku w wyniku jej nagłych ataków kilku ludzi ma nieszczelne kombinezony i chociaż uspokajam ich że z tej odległości są bezpieczni, widzę ze są mocno zmartwieni. -

"Rozumiem. Tyle że od jej współpracy moze zależeć życie jeden z naszych. Niechętnie więc, ale przystaję. Jeśli jej rany nie krawaią - puście ją we wskazanym przeze mnie obszarze miasta.

Nie widziała mojej twarzy, i nie mogła być pewana, ilu nas jest...

- Chce ją pan wypuścić? Po tym wszystkim? - W głosie wyraźnie słychać zaskoczenie

"Nic z niej nie wyciagniecie. Zostawicie ją, a ja, dzięki jej nieświadomemu pokazaniu ich siedziby na ochotnika, dowiem się gdzie jest ich siedziba. Teraz, kiedy doszlo do czego doszło - zdaje sieto być nieuniknione."